Grzybica jamy ustnej- przyczyny, objawy oraz sposoby leczenia

Napisano przez Paulina

Grzybica jamy ustnej( kandydoza) to jedna z najczęściej występujących chorób błon śluzowych jamy ustnej. To niezwykle bolesna i trudna do wyleczenia dolegliwość. Grzybica jamy ustnej jest powodowana przez drożdżaka z rodzaju Candida, co ciekawe drożdżak ten występuje w jamie ustnej u blisko 70% populacji. Objawy grzybicy są niepozorne i bardzo często lekceważone, jednak grzybicy jamy ustnej nie powinno się bagatelizować, ponieważ może doprowadzić do zakażenia całego organizmu co skutkuje bardzo negatywnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Poznaj przyczyny i objawy grzybicy w jamie ustnej oraz także dowiedz się jak wygląda jej leczenie. Grzybica jamy ustnej- przyczyny, objawy oraz sposoby leczenia.

Grzybica jamy ustnej- przyczyny

Kandydoza jest zakażeniem grzybiczym wywołanym przez drożdżaki z rodzaju Candida. U większości z nas stanowią one naturalną florę jamy ustnej. Problem zaczyna się w sytuacji nagłego spadku odporności. W takiej sytuacji szczepy drożdżaków mogą bardzo szybko się namnażać jamie ustnej prowadząc do grzybicy. Choroba na samym początku obejmuje okolicę języka, następnie może lokalizować się również na powierzchni skóry i śluzówek, w tym między innymi w okolicy podniebienia, a nawet gardła i przełyku. Nie leczona może postępować dalej i obejmować kolejne etapy układu pokarmowego w tym żołądek, dwunastnicę, jelito cienkie, grube i  następnie odbytnicę, co bardzo negatywnie wpływa na pracę całego organizmu.

Do głównych czynników zwiększających ryzyko wystąpienia kandydozy jamy ustnej zalicza się:

  • nadmierne stosowanie płynów do płukania jamy ustnej o działaniu przeciwbakteryjnym,
  • obniżoną odporność organizmu,
  • stosowanie antybiotyków – szczególnie tych o szerokim spektrum działania lub długotrwale przyjmowanych, które powodują zaburzenia flory bakteryjnej,
  • stosowanie sterydów – zwłaszcza wziewnych oraz stosowanych miejscowo na błonę śluzową jamy ustnej,
  • długotrwałe stosowanie tabletek antykoncepcyjnych,
  • stosowanie cytostatyków oraz również leków immunosupresyjnych,
  • radioterapię,
  • zaniedbanie higieny jamy ustnej,
  • palenie papierosów,
  • mikrouszkodzenia błony śluzowej jamy ustnej – spowodowane np. noszeniem aparatów ortodontycznych lub protez,
  • zaburzenia hormonalne (niedoczynność tarczycy lub nadczynność przytarczyc, niedoczynność nadnerczy),
  • cukrzycę,
  • ciążę,
  • podeszły wiek,
  • okres noworodkowy,
  • grupę krwi 0,
  • dietę wysokowęglowodanową,
  • zakażenie HIV (u chorych z AIDS w 80% grzybica jamy ustnej),
  • choroba nowotworowa, chłoniak, grasiczak, rak,
  • transplantacja narządów,
  • wydzielanie mniejszej ilości śliny,
  • niedobory żelaza, kwasu foliowego, witaminy C lub witamin z grupy B.

U kogo najczęściej pojawia się grzybica jamy ustnej ?

  • dzieci,
  • osób w podeszłym wieku szczególnie noszących protezy zębowe,
  • osób palących papierosy,
  • chorych z nabytymi zespołami niedoboru odporności (np. po przeszczepach)
  • chorych na raka,
  • osób zakażonych wirusem HIV.

Grzybica jamy ustnej- objawy

  • biały nalot na języku oraz także podniebieniu, mogący rozprzestrzeniać się do gardła i przełyku,
  • owrzodzenia,
  • suchość w ustach,
  • pieczenie,
  • ból języka lub dziąseł,
  • środkowe romboidalne zapalenie języka,
  • zajady w kącikach ust,
  • u osób noszących protezy zębowe pojawia się tak zwany protetyczny lub linijny rumień dziąsłowy.

Grzybica jamy ustnej- leczenie

Przed rozpoczęciem leczenia grzybicy jamy ustnej powinno się przede wszystkim wykonać badanie mykologiczne z antymykogramem, co pozwoli na dobranie odpowiednich leków do danego szczepu drożdżaków i oporności, jaką mogą wykazywać na niektóre antybiotyki. Farmakoterapia grzybic powinna trwać co najmniej przez okres 7–14 dni. Po zakończeniu właściwego leczenia zaleca się przedłużenie terapii przez kolejne 14 dni, aby zapobiec nawrotom. Leczenie grzybicy jamy ustnej może być uciążliwe i bardzo długotrwałe, ale nie należy z niego rezygnować, bo nieleczona kandydoza może doprowadzić do infekcji ogólnoustrojowej.