Stwardnienie rozsiane- wczesne objawy jakich nie wolno bagatelizować

Stwardnienie rozsiane (SM- sclerosis multiplex) to choroba autoimmunologiczna która ma charakter postępujący i może prowadzić do poważnej niesprawności. Objawy stwardnienia rozsianego pojawiają się najczęściej bardzo wcześnie bo między 20-30 rokiem życia. Bardzo łatwo je pomylić z innymi dolegliwościami, zwłaszcza kiedy są sporadyczne, a ich nasilenie jest łagodne. SM charakteryzuje się etapami natężenia objawów choroby oraz remisji, które u każdego pacjenta przebiegają inaczej. Na stwardnienie rozsiane nie ma skutecznego lekarstwa jakie pozwoliłoby na całkowite wyleczenie, są za to terapie jakie łagodzą objawy choroby oraz są wstanie zahamować jej postęp. Dlatego tak ważne jest żeby jak najszybciej postawić prawidłową diagnozę i rozpocząć leczenie. Dowiedź się jakie objawy mogą wskazywać na stwardnienie rozsiane. Stwardnienie rozsiane- wczesne objawy jakich nie wolno bagatelizować.

Stwardnienie rozsiane co to takiego?

Sclerosis multiplex czyli stwardnienie rozsiane to przewlekła choroba układu nerwowego o charakterze zapalno-demielinizacyjnym i może prowadzić do poważnej niepełnosprawności. Na całym świecie 2,3 mln osób choruje na stwardnienie rozsiane, z czego aż 45 tys. w Polsce. Częściej chorują kobiety niż mężczyźni. Pierwsze objawy stwardnienia rozsianego najczęściej pojawiają się między 20-30 rokiem życia, a średni wiek chorego na stwardnienie rozsiane to 29 lat.

Nieprawidłowo funkcjonujący układ odpornościowy, zamiast atakować jedynie szkodliwe wirusy i bakterie, atakuje również komórki nerwowe własnego organizmu. Uszkodzenie osłonek mielinowych włókien nerwowych, powoduje powstawanie blizn w różnych miejscach centralnego układu nerwowego, nazywanych „stwardnieniami” . Drugi człon „rozsiane” wskazuje na nieregularne rozmieszczenie tych uszkodzeń. Rezultatem tych uszkodzeń jest nieprawidłowe lub utrudnienie przewodzenie impulsów nerwowych. Występowanie i rodzaj objawów są uzależnione od tego, w której części ośrodkowego układu nerwowego doszło do naruszenia osłonek mielinowych. Przyczyny stwardnienia rozsianego nie zostały jeszcze dokładnie poznane. Lekarze podejrzewają się, że podłoże choroby jest złożone i swój udział w rozwoju choroby mają zarówno czynniki genetyczne, immunopatologiczne, jak i środowiskowe.

Wczesne objawy stwardnienia rozsianego

Wczesne objawy stwardnienia rozsianego nie u każdego chorego mogą być takie same, Wszystko zależy od tego na jakim fragmencie układu nerwowego doszło do uszkodzenia osłonek mielinowych. Najczęściej mają charakter łagodny oraz pojawiają się dość sporadycznie. Dlatego między innymi bardzo często są przez chorego bagatelizowane i tłumaczone jako przemęczenie i efekt zbyt szybkiego tępa życia.

Sztywność i skurcze mięśni

To jeden z najczęstszych wczesnych objawów stwardnienia rozsianego. Sztywność oraz skurcze mięśni pojawiają się u ponad połowy osób chorych na SM.

Problemy ze wzrokiem

Stwardnienie rozsiane również może wpływać na pogorszenie wzroku. Może się pojawić podwójne widzenie, rozmazany obraz, ból podczas patrzenia w górę czy zaburzenia widzenia zielonego i czerwonego koloru to znaki alarmowe.

Drętwienie i mrowienie kończyn

Uczucie mrowienia i drętwienia rąk, nóg, palców i twarzy to objawy zdecydowanie do skonsultowania z lekarzem. Na samym początku mogą one być sporadyczne i łagodne, ale wraz z rozwojem choroby będą się nasilać.

Przewlekłe zmęczenie

Zmęczenie, senność, poczucie skrajnego wyczerpania, utrata energii pojawiają się nawet u 90% chorych na SM. Jeżeli objawy mają charakter stały, utrzymują się przez dłuższy czas to powinno się je skonsultowane z lekarzem.

Zaburzenia równowagi i zawroty głowy

Potykanie się, osłabienie nóg czy zawroty głowy i problemy z utrzymaniem równowagi są specyficznymi objawami dla stwardnienia rozsianego. Większość chorych, u których się pojawiają tłumaczą je jako przemęczenie.

Problemy z pęcherzem moczowym i jelitami

Do wczesnych objawów stwardnienia rozsianego należy również zaliczyć problemy z wydalaniem moczu i stolca. Wielu chorych odczuwa silne parcie na pęcherz i potrzebę częstego oddawania moczu, także w nocy, jak również uczucie niemożności całkowitego opróżnienia pęcherza czy pojawiający się problem z nietrzymaniem moczu. Pojawić się mogą również zaparcia oraz biegunki.