Liszaj płaski- Jak wygląda? Jakie są jego przyczyny i objawy?

Napisano przez

Liszaj płaski jest to często występująca przewlekła, niezakaźna choroba skóry i błon śluzowych. Cechuje się powstawaniem drobnych czerwonych grudek, którym przeważnie towarzyszy bardzo silny świąd. Dokładne przyczyny tego schorzenia nie są poznane, a leczenie polega jedynie jedynie na łagodzeniu objawów choroby. Liszaj płaski skutecznie obniża jakość życia chorego zarówno w aspekcie fizycznym oraz również psychicznym. Dowiedź się jakie są przyczyny i objawy liszaja płaskiego. Liszaj płaski- Jak wygląda? Jakie są jego przyczyny i objawy?

Liszaj płaski- przyczyny

Niestety przyczyny tej choroby nie zostały jeszcze do końca poznane, ale często choroba występuje wraz ze schorzeniami o podłożu autoimmunologicznym. Przypuszcza się, że że wpływ na rozwój liszaja płaskiego mają:

  • choroby wątroby,
  • cukrzyca,
  • reakcje immunologiczne np.: po przeszczepie szpiku,
  • niektóre leki, zwłaszcza te zawierające związki złota, arsenu i bizmutu oraz środki przeciwmalaryczne,
  • leki stosowane w psychiatrii oraz neuroleptyki (czyli leki przeciwpsychotyczne),
  • silny wstrząs psychiczny.

Szacuje się, że w skali świata, na liszaj płaski choruje około 1%. populacji. Liszaj płaski równie często występuje u mężczyzn jak i u kobiet. Może pojawiać się w każdym wieku, ale najczęściej dotyka osób w wieku średnim( 30-60 lat).

Liszaj płaski- objawy

Objawy są przede wszystkim zależne od części ciała jaką dotknęła choroba.

  • skóra – Pojawia się nagle i trwa najczęściej przez kilka miesięcy. Pojawiają się symetryczne, sinoczerwone grudki wielkości 3-5mm o błyszczącej powierzchni. Można na nich dostrzec niewielkie białe linie, nazywane prążkami Wickhama. Niekiedy można zaobserwować również pęcherze i bąble. Zmian tych może być tylko kilka lub kilkadziesiąt. Wykwitom towarzyszy charakterystyczny świąd skóry (ulgę przynosi pocieranie skóry, a nie jej drapanie). Wykwity najczęściej pojawiają się na skórze nadgarstków, w dolnej części pleców, na kostkach i łydkach;
  • owłosiona skóra głowy – Objawia się zaczerwienieniem, swędzeniem i pieczeniem skóry głowy. U kobiet bardzo często dochodzi do łysienia i bliznowacenia na linii włosów, skroni i czoła;
  • jama ustna – Po wewnętrznej stronie policzków pojawiają się białe smugi. Może to również dotyczyć dziąseł, języka i warg. Objawami współtowarzyszącymi mogą być zaczerwienienie i opuchlizna, łuszczenie się błony śluzowej na dziąsłach, a także bolesne owrzodzenia, które mogą powodować uczucie palenia. Jest to najgroźniejsza forma liszaja płaskiego. Uważa się, że może być on przyczyną rozwoju nowotworu jamy ustnej.;

  • paznokcie – Pojawiają się podłużne, żółtawe bruzdy w płytce paznokcia. Może nawet dojść do zaniku płytki paznokcia;
  • narządy płciowe – U kobiet charakterystyczny jest świąd sromu, który towarzyszy pogrubieniu skóry tej okolicy oraz białawym grudkom. Natomiast u mężczyzn wokół główki prącia pojawiają się fioletowe lub białe plamy w kształcie pierścienia. Zajęcie okolic narządów płciowych i odbytu prowadzi do spadku możliwości i satysfakcji z współżycia. Stosunki seksualne chorych przy tej postaci liszaja są bolesne;

Liszaj płaski nie jest chorobą zakaźną. Nie można się nim zarazić przez dotyk ani kontakt z wydzielinami osoby chorej.

Liszaj płaski-leczenie

Jedyna znana forma leczenia liszaja płaskiego to leczenie objawowe, którego celem jest łagodzenie pojawiających się objawów. Choremu podaje się leki przeciwhistaminowe, które m.in. łagodzą swędzenie. Kiedy zmiany się nasilają lub utrzymują przez dłuższy czas, można podać choremu glikokortykosteroidy w średnich dawkach. Stosuje się również fototerapię (PUVA), czyli zabieg rozjaśniania skóry z wykorzystaniem światła. Natomiast w opornych na leczenie postaciach liszaja płaskiego podaje się cyklosporynę i retinoidy. Leczenie miejscowe polega a stosowaniu maści sterydowych, które mają na celu zredukowanie opuchlizny i zaczerwienienia.